Dźens wječor budźe lětuše chodojtypalenje. Při tej składnosći słuša wjele na šćěpowc:
Sprěnja cyłu diskusiju wo załožbowych pjenjezach, kotraž so něhdźe lětdźesatk dołho na wšěch stronach w kole wjerći. Hdyž pak sedźa přećiwnicy nimale bjezkónčnje na samsnych frontach, žadyn wupuć njebudźe – to pokazaja stawizniske nazhonjenja.
W tym zwisku rěka to mjez druhim tež: Preč z wšosłowjanskim patosom bjez sćěhow, kotryž njeje hižo Chróšćan šulu wuchować móhł, a pójće jow z konkretnymi jednanjemi: Njech ruski zemskopłunowy koncern Gazprom jako wulkosponsor wupomha; ja sej myslu, zo serbscy prominenća ani Gerharda Šroedera jako posrědnika njetrjebaja. Njech potom na muri Serbskeho doma wabjenski plakat Gazproma wisa kaž w stadionje Schalke 04 w Gelsenkirchenje. To by zamołwitych zwjazkowych politikarjow w Berlinje bóle wohańbiło hač demonstracije.
Zdruha: Přisłušnosć wosadow biskopstwomaj němskeje cyrkwje a město toho direktne přizamknjenje serbskich katolikow bamžej po přikładźe wěstych rjadow a klóštrow. Potom by katolska cyrkej w Sakskej skónčnje spoźnała, zo jej bjez podjanskich wěriwych wjele wyše njewostanje. A knjez biskop Reinelt budźe so kać swojeho zadźerženja w času Chróšán zběžka, hdyž njeje wón wohroženu šulu do cyrkwinskeho nošerstwa přiwzał, kaž by so słušało, ale zjawnje postupowanje němskeho stata zakitawał, přetož bě pozdatnje „wěsta koncentracija“ šulow tohoruja pola Serbow trěbna. Kajke to grawoćiwe słowo z erta němskeho biskopa w zwisku z tym ludom!
Střeća: Němskorěčne wotrjadne posedźenja serbskeho instituta, němskorěčne wustupy nawody serbskeho ansambla, jednorěčne taflički a pokazowaki klóštra Marijneje hwězdy w Pančicach, němske sady na serbskich kemšach a procesionach, „Komm Herr Jesus und sei unser Gast“ do wobjeda na dnju prěnjeho swjateho woprawjenja, němske zličbowanki serbskich rjemjeslnikow swojim kupcam, němske přeprošenje na swójbne swjedźenja.
To budźe rjany woheń!